6/3/09
A mi queridísimo amor...
Tengo un consolador nuevo. Que ratos me ha hecho pasar, entrando, saliendo, girando.
Tengo un consolador nuevo, y le amo. Hemos compartido sólo unos pocos momentos, pero ha conseguido lo que miles de pollas no consiguieron, hacerme disfrutar y olvidarme de todo lo demás.
No es tan sólo un aparatito más, es pura magia, puro éxtasis, es felicidad.
Tengo un consolador nuevo, y lo acabo de escacharrar. ¿Serán las pilas? No creo, las cambié ya por otras diez. ¿Se habrá cansado ya de mí? ¿De que lo haya presionado demasiado, y propuesto tanta fidelidad?
Dicen que los amores cortos también son los más intensos, y así queda demostrado.
Tengo un consolador nuevo estropeado, y aún le quiero, aunque deba olvidarlo.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
i es que quan vols, ets un geni!! No em sorpren que a cada volta que escrius em sorprenguis...
ResponderEliminarI qui ha dit que el consolador sigue un aparell i no una persona?
ResponderEliminarjmjmjm...entrando...saliendo, profundizando en cada uno de los aspectos de ti. Tienes un consolador nuevo...¿Y que consuela que no consolasen ya las mil y una noches con instrumentos tan parecidos?
Tal vez no es el consolador, eres tu que le entregasa tu mismo Tu el placer ultimo.
Anque...ke leches voy a saber yo!?? Si no tengo ni siquiera un consolador viejo!
k.
de D_
ResponderEliminarNo pude oler su desesperación a tiempo. Me di cuenta al instante de su dolor, de su placer, de la furia que agazapada esperaba mi presencia para tomarme con pretextos
Me odió como nadie antes lo hizo, a flor de piel y en mi piel
Al tiempo se canso de mi, del amor, del consuelo y hasta tal vez de los pretextos
De vez en cuando gime en el telefono
anonima
esperando ser amada alguna vez